Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ: ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΙΚΑΣΤΡΟ ΣΤΗ ΓΛΥΚΗ.





Ίσως είναι ο μύθος που ακολουθεί τόσα χρόνια τον ποταμό Αχέροντα, που κάνει τόσο δελεαστική μια εξορμηση προς τα εκεί. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Αχέροντας ήταν ο δρόμος που ακολουθούσαν οι ψυχές στο ταξίδι τους προς τον Άδη.

Ο ποταμός περνά από τους νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Πρεβέζης για να εκβάλλει τελικά στο Ιόνιο πέλαγος στην περιοχή της Αμμουδιάς στην Πρέβεζα. Έχει γίνει ακόμη γνωστός τόσο για το φυσικό κάλλος της περιοχής, όσο και για τον βιότοπο που σχηματίζεται στις εκβολές του.
Η διαδρομή που ακολούθησα εγώ πριν 6 χρόνια, ήταν απ' το Τρίκαστρο ως τη Γλυκή. Το πρώτο, ένα χωριό μικρό. Αναφέρεται στους χάρτες πως έχει 20 κατοίκους. Εμείς συναντήσαμε μόνο μία οικογένεια κτηνοτρόφων με τα παιδιά τους, οι οποίοι, ευγενέστατοι, μας προσέφεραν νερό και μας υπέδειξαν την πηγή απ' όπου το προμηθεύονταν. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ' την αρχή. Στο Τρίκαστρο φτάσαμε το σούρουπο. Αφού στήσαμε τα αντίσκηνα στην όχθη του ποταμού, την προσοχή μας τράβηξε το εκκλησάκι που δέσποζε στην κορυφή του λόφου. Για το πού ήταν αφιερωμένο δε χωρούσε αμφιβολία. Προφήτης Ηλίας... Μέχρι να φτάσουμε είχε πέσει το σκοτάδι. Μπαίνοντας, τα χαραγμένα (με αιχμηρό αντικείμενο) μάτια των Αγίων (λογικά επί Τουρκοκρατίας) μας αγρίεψαν και μας έβαλαν από νωρίς στο κλίμα.
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε να περπατάμε κατά μήκος του ποταμού.Γρήγορα όμως φάνηκε ότι κάτι δεν είχαμε σχεδιάσει σωστά. Μετά από λίγο, στο ποτάμι σχηματίζεται φαράγγι και τα νερά βαθαίνουν, κάνοντας δύσκολο το κολύμπι προσπαθώντας παράλληλα να μην βραχούν τα σακκίδια με τα απαραίτητα εφόδια για την διαδρομή. Η συνέχεια όμως μας ανταμείβει. Οι διάφορες πηγές, οι μικροί καταρράκτες, αλλά και τα ψηλά βράχια, που προσφέρονται για βουτιές στα πράσινα νερά, δίνουν μια νότα χαράς σ' όλους μας. Το τοπίο καταπράσινο, τα νερά δροσερά, τα άγρια άλογα που εμφανίστηκαν ξαφνικά, μαζί με την υπόλοιπη πανίδα συνθέτουν έναν καλοκαιρινό παράδεισο για λίγους.
Λίγο πριν τη Γλυκή, τα μονοπάτια δίπλα στην όχθη σε οδηγούν πιο ψηλά, στις ράγες του παλιού τρένου και περνώντας μέσα από τούνελ καταλήγεις πάνω από τα τραπεζάκια της καφετέριας στην όχθη του ποταμού.. Καλωσήλθατε στο χωριό Γλυκή. Ένα "περίεργα όμορφο" ή καλύτερα, ένα "όμορφα περίεργο" χωριό με τους αντίστοιχους κατοίκους.
Ο Αχέροντας, αυτό το τόσο διαφορετικό ποτάμι, περιμένει τώρα στη βορειοδυτική γωνιά της Ελλάδας τους επισκέπτες του για ένα πέρασμα απ' τον πάνω κόσμο σ' έναν κόσμο όπου τους κανόνες τους ορίζει η φύση, και η ξεγνοιασιά, λές και είναι άφθονη στην ατμόσφαιρα, σε κυριεύει από τα πρώτα σου βήματα εκεί.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ciao da Italia!!

palalos είπε...

τί όμορφο μέρος!!!!!το περιέγραψες τόσο γλαφυρά...οποσδήποτε πρέπει να το επισκεπτούμε!